شبکه های کامپیوتری
|

روش های مستند سازی در شبکه های کامپیوتری

در شبکه‌های کامپیوتری، روش های مستندسازی به دو دسته کلی پسیو (Passive) و اکتیو (Active) تقسیم می‌شود. درک این تقسیم‌بندی، درک جامع‌تری از “روش‌های مستندسازی” به شما می‌دهد.

انواع کلی مستندسازی شبکه

ویژگیمستندسازی پسیو (Passive Documentation)مستندسازی اکتیو (Active Documentation)
ماهیتفیزیکی و ایستا. مربوط به سخت‌افزار و زیرساخت بدون برق.منطقی و پویا. مربوط به پیکربندی و نرم‌افزار دستگاه‌های فعال.
هدفثبت جایی که تجهیزات هستند و چگونه به هم متصل شده‌اند.ثبت چگونگی کارکرد شبکه (تنظیمات، سرویس‌ها، عملکرد).
نمونه‌هانقشه کابل‌کشی، برچسب پریز، چیدمان رک، محل فیوژن فیبر.نمودار توپولوژی منطقی، لیست IPها، پیکربندی روتر/سوئیچ، سیاست‌های امنیتی.
تغییراتکم‌تر تغییر می‌کند (مگر هنگام توسعه فیزیکی).به‌طور مرتب با تغییرات شبکه به‌روز می‌شود.

روش‌های مستندسازی در شبکه‌های کامپیوتری

روش‌های مستندسازی، ابزارها و قالب‌هایی هستند که برای ثبت اطلاعات هر دو بخش پسیو و اکتیو استفاده می‌شوند. این روش‌ها را می‌توان در دو دسته کتبی/متنی و تصویری/گرافیکی جای داد.

1. روش‌های مستندسازی کتبی/متنی (Textual/Written Methods)

این روش‌ها برای ثبت اطلاعات ساختاریافته، جزئیات فنی و رویه‌ها استفاده می‌شوند.

  • برگه‌های اطلاعاتی دستگاه (Asset Sheets): ثبت مشخصات فنی سخت‌افزارها (مدل، سریال، تاریخ خرید، گارانتی).
  • جدول‌های آدرس‌دهی (IP Address Management – IPAM): لیستی از تمام آی‌پی‌های استاتیک، محدوده DHCP، نام دستگاه‌ها و مالک آن‌ها.
  • پیکربندی‌های ذخیره‌شده (Configuration Files): ذخیره فایل‌های پیکربندی روترها، سوئیچ‌ها و فایروال‌ها در یک مخزن امن.
  • کتابچه راهنمای شبکه (Runbook/SOP): مستندات متنی شامل مراحل عیب‌یابی رایج، روش‌های نصب سرویس جدید و رویه‌های بازیابی پس از حادثه.
  • سیاست‌های امنیتی و دسترسی (Security Policies): مستندات مربوط به سطوح دسترسی کاربران، قوانین فایروال و پروتکل‌های امنیتی.
  • گزارش‌های کابل‌کشی (Cable Run Sheets): جدولی که برای هر کابل، نقطه شروع و پایان، طول، نوع و برچسب آن را مشخص می‌کند.

2. روش‌های مستندسازی تصویری/گرافیکی (Visual/Graphical Methods)

این روش‌ها برای نمایش بصری روابط، چیدمان و جریان اطلاعات در شبکه ضروری هستند.

  • نقشه فیزیکی شبکه (Physical Network Map): نشان‌دهنده موقعیت فیزیکی تجهیزات در ساختمان، اتاق سرور و رک‌ها. شامل مسیرهای کابل‌کشی (پسیو) است.
    • ابزارها: Microsoft Visio، Lucidchart، AutoCAD، یا حتی نرم‌افزارهای تخصصی مانند NetTerrain.
  • نقشه منطقی شبکه (Logical Network Map): نشان‌دهنده چگونگی اتصال منطقی دستگاه‌ها به هم، زیرشبکه‌ها (Subnets)، VLAN‌ها، دروازه‌ها (Gateways) و جریان ترافیک. این نقشه اکتیو است.
    • ابزارها: Visio، Lucidchart، draw.io. همچنین نرم‌افزارهای کشف خودکار شبکه می‌توانند نقشه منطقی ایجاد کنند (مانند SolarWinds Network Topology Mapper).
  • نمودار چیدمان رک (Rack Diagram): طراحی دقیق و بصری از چگونگی قرارگیری سرورها، سوئیچ‌ها، پچ پنل‌ها و سایر تجهیزات در داخل رک.
  • نمودارهای شماتیک (Schematic Diagrams): مانند دیاگرام نحوه اتصال سیستم‌های امنیتی، تلفن‌های تحت شبکه (VoIP) یا سیستم‌های نظارت تصویری (CCTV) به شبکه.

3. روش‌های پیشرفته و یکپارچه (Advanced & Integrated Methods)

  • سیستم‌های مدیریت مستندات (Document Management Systems – DMS): پلتفرم‌های متمرکز مانند Confluence، SharePoint یا IT Glue که تمام مستندات متنی، تصاویر و لینک‌ها را در یکجا جمع می‌کنند.
  • نرم‌افزارهای مدیریت زیرساخت دیتاسنتر (DCIM): نرم‌افزارهای تخصصی که نقشه فیزیکی، چیدمان رک، مدیریت ظرفیت و حتی مصرف برق و خنک‌کننده را یکپارچه می‌کنند.
  • ابزارهای کشف و مانیتورینگ خودکار (Auto-Discovery & Monitoring Tools): ابزارهایی مانند PRTG، Zabbix یا Nagios که ضمن مانیتورینگ شبکه، اطلاعاتی از دستگاه‌های متصل را جمع‌آوری کرده و می‌توانند به ایجاد مستندات کمک کنند.

نتیجه‌گیری و جمع‌بندی

وقتی در استاندارد (صفحه ۱۶) از “روش‌های مستندسازی در شبکه‌های کامپیوتری” صحبت می‌شود، منظور مجموعه‌ای از قالب‌ها و ابزارهای فوق است که برای ثبت هر دو حوزه پسیو و اکتیو به کار می‌روند:

  1. برای بخش پسیو: بیشتر از نقشه فیزیکی، نمودار رک، جداول کابل‌کشی و برچسب‌گذاری فیزیکی استفاده می‌شود.
  2. برای بخش اکتیو: بیشتر از نقشه منطقی، جداول IP، فایل‌های پیکربندی و رویه‌های متنی استفاده می‌شود.

و این روش‌ها خود به دو شکل اصلی ارائه می‌شوند:

  • مستندسازی کتبی/متنی: برای جزئیات، مشخصات و رویه‌ها.
  • مستندسازی تصویری/گرافیکی: برای درک سریع، روابط و چیدمان.

یک شبکه‌ی حرفه‌ای، از ترکیب همه این روش‌ها استفاده می‌کند تا یک منبع حقیقی واحد (Single Source of Truth) برای تمام اطلاعات فنی خود داشته باشد.

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *